Enterale voeding
Enterale voeding kan in bepaalde gevallen gedeeltelijk terugbetaald worden door de ziekteverzekering.
Wie niet in staat is zichzelf te voeden via de mond krijgt vaak, via een sonde, voeding onder vloeibare vorm toegediend. Ook bij personen met een verstoorde darmfunctie wordt soms sondevoeding gebruikt. De sonde kan via de neus verbonden zijn met de maag (nasogastrisch).
Indien de voeding lange tijd moet worden toegediend, is het voor de patiënt vaak comfortabeler een maagstoma aan te leggen (percutane endoscopische gastrostomie of PEG), gekoppeld aan een sonde die met de dunne darm is verbonden.
De vloeibare voeding kan onder invloed van de zwaartekracht door de sonde lopen ofwel voortgestuwd worden door een pomp.
Bij de keuze van de toegediende voeding moet rekening worden gehouden met de specifieke nutritionele behoefte van de patiënt. En dit zowel wat betreft de hoeveelheid (volume, aantal calorieën, eiwitten ...) als de kwalitatieve samenstelling van de nutriënten.
Onderscheid polymere en semi-elementaire preparaten
- Polymere preparaten staan dicht bij onze traditionele voeding, maar dan wel in een vloeibare vorm die de toediening via een sonde toelaat. Deze voeding vergt nog een functionele darm voor vertering en absorptie.
- Semi-elementaire preparaten bestaan uit een aantal nutriënten die dicht bij de elementaire bouwstenen van onze voeding staan. Ze stellen weinig eisen aan de darm op vlak van vertering en absorptie. Bovendien kan door de samenstelling worden ingespeeld op een ziektetoestand van de darm (bv. problemen van inflammatie, intolerantie voor bepaalde moleculen, specifieke enzymatische insufficiëntie).
Voorwaarden terugbetaling
De ziekteverzekering voorziet een terugbetaling enterale voeding voor patiënten met een van onderstaande pathologieën.
- ernstige neurologische pathologieën met afwezigheid of incoördinatie van de slikreflex;
- sequellen van buccofaryngeale of laryngeale heelkunde en/of radiotherapie;
- obstructie van de oropharynx, de slokdarm of van de maag;
- erfelijke metabole ziekten.
Patiënten met een ernstige absorptiestoornis in de darmen, waarvoor een parenterale voeding noodzakelijk is of was, omwille van:
- idiopathische inflammatoire darmziekten (ziekte van Crohn, colitis ulcerosa) die:
- geneesmiddelenresistent zijn;
- en de uitgebreide segmenten van de darm hebben aangetast;
- uitgebreide intestinale resecties;
- ernstige malabsorptie in de darmen ingevolge:
- radio-enteritis;
- totale darmvlokkenatrofie;
- intestinale lymfomen;
- chronische recidiverende pancreatitis;
- mucoviscidose;
- surinfectie van het spijsverteringskanaal bij patiënten lijdend aan 'acquired immunodeficiency syndrome';
- aanhoudende diarree bij kinderen, aangeboren of verworven;
- weerstandige chyleuze ascites.
Kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar met een ernstige aandoening die een ondervoeding - met een weerslag op de ontwikkeling van de lichaamslengte en het lichaamsgewicht - tot gevolg heeft.
Patiënten die lijden aan een ernstige functionele stoornis van het gastro-intestinale systeem met gedocumenteerde belangrijke weerslag op de voedingstoestand, waarbij het onmogelijk was om via orale weg (via nasoduodenale sonde of percutane jejunale sonde) de voedingstoestand op een aanvaardbare manier te corrigeren. Een omstandig verslag met de historiek van de behandelingen moet door de arts-specialist opgesteld worden en aan de aanvraag toegevoegd worden.
Patiënten die lijden aan een ernstige ziekte die leidt tot een ernstige ondervoeding (ofwel NRS Nutritional Risk Screening score hoger dan 3 ofwel BMI lager dan 18,5) en de aanbevolen voedingsdoelstellingen niet bereiken in de vorm van orale voeding of orale voedingssupplementen.
Voor deze indicatie moet de enterale voeding ingesteld worden tijdens een ziekenhuisopname of gedurende de drie maanden die volgen op een ziekenhuisverblijf, op voorschrift van een arts die verantwoordelijk was voor de behandeling tijdens het ziekenhuisverblijf.
Het KB 10 november 1996 legt de nadruk op de kwaliteit van de indicatiestelling door een verwijzing naar een equipe binnen het ziekenhuis, die een ruime ervaring heeft met sondevoeding.
Bedrag
Meerdere bedragen kunnen per dag worden gecombineerd.
- Afhankelijk van het type voeding, een van onderstaande bedragen
- Gebruik van een polymeer product: 4,20 euro per dag.
- Gebruik van een semi-elementair product: 15,38 euro per dag.
- Afhankelijk van de toedieningswijze
- Zonder pomp: materiaal: 0,73 euro per dag.
- Met pomp: materiaal: 1,18 euro per dag + gebruik van de pomp: 0,42 euro per dag.
De patiënt moet de betalingsbewijzen die overeenstemmen met de preparaten en de toedieningsmiddelen indienen bij CM. De terugbetaling kan nooit hoger zijn dan de bedragen die zo worden verantwoord.
Extra info
Naast het KB van 10 november 1996 zijn nog bijkomende terugbetalingen mogelijk.
- Indien een stoma werd geplaatst, zal het materiaal (gastric button, sonde) via de nomenclatuur van implantaten vergoed worden.
- Personen jonger dan 19 jaar genieten van een bijkomende regeling via de maximumfactuur.
Art. 37sexies: "… Als persoonlijk aandeel worden eveneens beschouwd de kosten die door de rechthebbende, die de leeftijd van 19 jaar niet heeft bereikt, werden gedragen met betrekking tot enterale voeding thuis via sonde of stomie."
Procedure
De verzekeringsterugbetaling wordt bepaald door:
- het soort voedingspreparaat;
- de toedieningswijze: met of zonder pomp.
De terugbetaling is afhankelijk van het akkoord van de adviserend arts. Dit akkoord is twaalf maanden geldig en kan telkens verlengd worden voor een jaar.
De behandelende geneesheer-specialist of de huisarts, in samenspraak met de specialist, kan een aanvraag indienen. Dit gebeurt met een standaardformulier dat de nood aan sondevoeding motiveert.
