Hoe maak ik mijn kind zelfstandiger: 5 tips van ouders voor ouders

‘Ikke doen!’ Wie een peuter of kleuter in huis heeft, kent dit zinnetje wellicht. Kinderen worden liefst zo snel mogelijk groot. Dat ze alles zelf willen doen, hoort erbij. Maar soms lijkt ook het omgekeerde waar, en heeft je kindje overal hulp bij nodig. Hoe help je je kind op zijn queeste naar zelfstandigheid?

Persoonlijke hygiëne

Niels, papa van Mare (2): ‘Bij ons staat er een opstapje bij de wastafel. Zo kan Mare zelf aan de kraan. De handzeep zit in een leuke Disney-pomp. Dat moedigt haar aan om zelf zeep te pakken en haar handjes te wassen. Daarnaast is zelf haar gezichtje wassen met een washandje een vast deel van het avondritueel. Ook tandjes poetsen lukt behoorlijk goed: ik vraag haar dan om voor te tonen hoe het moet, zodat het lijkt alsof zij mij helpt. Dat vindt ze heel leuk.’ 

Eten

Miriam, mama van Youssef (15 maanden): ‘Youssef eet veel en graag, dus leer ik hem bewust omgaan met voedsel. Hij mag mij altijd helpen met simpele keukentaakjes, zoals boter op brood smeren of roeren in een kom. Eten kan Youssef nog niet alleen, maar hij krijgt wel zijn eigen bestek om vast te houden tijdens de maaltijd. Zo kan hij al eens oefenen om een wortel of banaan op zijn vorkje te prikken en in zijn mond te stoppen. Ten slotte mocht Youssef al heel vroeg een bodempje water uit een gewone beker drinken. Met mijn hulp, uiteraard. Of dit alles geen grote knoeiboel achterlaat? Zeker. Maar daar zet ik me gemakkelijk overheen als ik zie hoe snel Youssef zelfstandig wordt.’ 

Spelen

Joren, papa van Elon (9 maanden): ‘Ik probeer zo vaak als het kan samen met Elon te spelen. Maar de afwas en de strijk doen zichzelf niet, dus vind ik het belangrijk om Elon af en toe vrij spel te geven. Wij hebben thuis een speelbox waarin een zacht tapijt ligt. Zo kan Elon veilig rondkruipen. In elke hoek leg ik dan ander speelgoed klaar. Een hoekje met blokken, eentje met muziekinstrumenten, nog een andere hoek met spiegeltjes en verschillende stofjes … Je kan het zo gek niet bedenken. Niet veel speelgoed in huis? Op sociale media vind ik heel veel inspiratie voor zelfgemaakte spelletjes waar baby’s en peuters voor een poosje zoet mee zijn.’ 

Huishoudelijke taken

Ine, mama van Wannes (2 jaar) en Manou (3 jaar): ‘Van opruimen maak ik soms een spel. Dan roep ik: Om het meest speelgoed in de koffer! Ik sta te tellen als een scheidsrechter. Meestal vinden mijn kinderen dat erg grappig. Maar ze hebben niet altijd zin om mee te spelen. Dan zing ik het Opruimlied en doen we het samen. Al ruimen ze slechts enkele blokken op, ik geef altijd een compliment. Daarnaast sta ik erop dat mijn kinderen helpen bij simpele taken: een leeg bordje in de vaatwasser zetten, hun kleren in de wasmand gooien … Mijn man noemt me soms een slavendrijver, maar de kinderen vinden het leuk en ontwikkelen een gevoel van verantwoordelijkheid (lacht).’ 

Klaarmaken

Olivier, papa van Livia (2,5 jaar): ‘Livia heeft een eigen willetje. Ze vindt het leuk om haar eigen kleren te kiezen. Meestal leg ik twee T-shirts klaar en dan mag ze kiezen welke ze draagt. Anders worden de combinaties wel heel bijzonder (lacht). Door regelmatig te oefenen voor de spiegel en het zelf voor te doen, kan Livia sinds kort zelf een T-shirt aantrekken. Haar jas doet ze op een speciale manier aan: die spreidt ze omgekeerd uit op de grond, dan buigt ze zich voorover, steekt haar armen in de mouwen en ten slotte plooit ze zich weer recht. Voila! zegt ze dan trots. Schoenen zijn minder evident: zolang ze geen veters kan strikken, kopen we steevast schoenen met klittenband of ritsen. Zo makkelijk!’