Zuigflescariës

Zuigflescariës is een vorm van tandbederf dat vrij snel na het doorbreken van de eerste melktanden begint, onder meer door veelvuldig contact met suikerhoudende drank. Zuigflescariës kan eenvoudig voorkomen worden.

Het beginnende tandbederf ziet eruit als doffe witte vlekjes. De witte vlekjes worden groter en donkerder. Het glazuur is dan al flink aangetast en het tandbederf is tot in het tandbeen doorgedrongen. Pas op dit moment merken ouders dat de tandjes er niet helemaal gezond uitzien. De peuter kan dan al anderhalf tot twee jaar oud zijn.

Oorzaken

Veelvuldig contact met een zuigfles gevuld met suikerhoudende drank zoals vruchtensappen of melk. Voedingssuikers worden immers omgezet in zuren.
Voortdurende aanwezigheid van voedsel, bv. als je kind zelf zijn fles in handen krijgt. Hij is dan geneigd om voortdurend te drinken. Dat zorgt ervoor dat de tanden het zuur dat hierdoor binnenkomt niet zo snel kunnen wegwerken.
Laat eten ’s avonds of ’s nachts. Overdag wordt er nog vrij veel speeksel geproduceerd waardoor een deel van de zuren wordt weggespoeld en beginnende gaatjes worden hersteld. Maar ’s nachts is er veel minder speeksel waardoor de zoetigheid een hele nacht de kans krijgt de tanden aan te tasten.

Hoe voorkomen?

Verzorg de eerste tandjes dagelijks, zodra ze doorbreken. Gebruik hiervoor een gaasje of tandenborstel speciaal ontworpen voor baby’s en een beetje peutertandpasta (max. 1 000 ppm fluoride).
Beperk het aantal eet- en drinkmomenten zodat baby’s tandjes rustpauzes krijgen. Hou je aan de vaste voedingsmomenten en beperk de zoete tussendoortjes. Water is nog steeds de beste dorstlesser.
Geef geen flesjes mee naar bed. Een kind heeft alleen de eerste levensmaanden ’s nachts voeding nodig.
Breng nooit zoetigheden zoals honing, suiker of siroop aan op de fopspeen.
Leer je kindje zodra het rechtop kan zitten beker drinken. Het zal hierdoor minder geneigd zijn om voortdurend te drinken. Een open beker geniet de voorkeur omdat hij de mondmotoriek van je kindje beter stimuleert.