Levenseinde en rouw
Rouwen: ‘Zwijg mijn partner niet dood’
Bea Van den Broeck (68) uit Buggenhout moest twee jaar geleden afscheid nemen van haar man Jan. Ze vond steun bij haar kinderen, familie, vrienden en in een rouwgroep met lotgenoten. ‘Ik heb de kracht van contact met lotgenoten onderschat.’
Knooppuntenfestival Brugge: over rouwen en verlies
Om thema's zoals ziekte, rouw en verlies bespreekbaar te maken, vindt van 18 tot 25 oktober in Brugge voor de derde keer het Knooppuntenfestival plaats. Tijdens het festival kan je deelnemen aan heel wat vormingen, zoals de sessie ‘Rouwzorg voor mensen met een verstandelijke beperking’ en ‘Ontroerd Kortfilmavond met Dalilla Hermans’, waar je gratis tickets voor kan winnen.
Waarom we zinvol leven moeten verkiezen boven lang leven
Het interview met CM-voorzitter Luc Van Gorp over de uitdagingen van de vergrijzing lokte de voorbije dagen heel wat reacties uit in Vlaanderen. Dat is heel begrijpelijk, gezien de gevoeligheid van het debat. Maar hoe delicaat ook, we moeten het durven voeren, liever vandaag dan morgen. In onderstaand opiniestuk geeft Luc Van Gorp graag extra duiding waarom we zinvol leven moeten verkiezen boven lang leven.
Wim Distelmans onthult 20 inzichten over leven en dood
LEIF, het LevensEinde InformatieForum dat iedereen wil informeren over een waardig levenseinde, bestaat 20 jaar. Het ideale moment om bezieler Wim Distelmans (71) te vragen naar zijn 20 inzichten over het leven en de dood. Distelmans is oncoloog en al 35 jaar een voorvechter van palliatieve zorg, levenseindezorg en voorafgaande zorgplanning.
'Met rouw ben je 24 uur op 24 bezig, ook op je werk'
Het leven zorgt ervoor dat je niet altijd zorgeloos op het werk kunt verschijnen. Welk rugzakje neem jij mee naar je werk? En je collega’s? Wij duiken in de rugzak van Maggy Schabregs (50) die net als zorgkundige is gestart. De inhoud is stevig: haar moeder is pas gestorven. Is er ruimte voor haar verdriet op de werkvloer? Elke Velle, arbeidspsychologe bij IDEWE, leest mee.
Zwangerschapsverlies: 'Mijn hart brak zo hard toen ik César verloor'
Anneleen en Dominique moesten op 16 januari 2019 na bijna 16 weken zwangerschap afscheid nemen van hun eerste zoon César Verbuyst. Naast grote zus Ina en kleine broer Basile heeft Anneleen ook César in haar moederhart gesloten. ‘Soms weet ik niet goed of ik wel recht heb om te rouwen.’ Een getuigenis naar aanleiding van Wereldlichtjesdag.
Wereldlichtjesdag: een lichtje voor Jeroen
Lieve en Georges verloren op 3 oktober 2001 een van hun twee zonen door een ongelukkige val. ‘Jeroen is er nu al even lang niet meer als dat hij er wel was’, nam Lieve vorig jaar in de mond, toen Jeroen Swinnen twintig jaar gestorven was. Een getuigenis naar aanleiding van Wereldlichtjesdag over zoeken naar verbinding in een andere hoedanigheid.
Vilomah biedt kinderpalliatieve ondersteuning
Livia is mama van 2 zoontjes en verloor in 2019, na 3 jaar vechten en een maand kinderpalliatieve zorg, haar zoontje Kenric aan kanker. ‘Die zwarte periode en leegte willen we voor andere ouders graag met onze organisatie Vilomah opvullen.’
Rechtkrabbelen na groot verdriet
Sanne Ovaere (34) uit Leuven beviel in de zomer van 2015 na amper 24 weken zwangerschap van haar eerste kindje. Nolan stierf twee dagen later. Een onmetelijk verdriet haalde Sanne onderuit. Hoe leef je verder?
Vroegtijdige zorgplanning
Wat als je plots ziek wordt of zorg nodig hebt? Tijdig nadenken over later én erover praten, dat is vroegtijdige zorgplanning. Maatschappelijk werker Lies Swerts: ‘Voor veel mensen lijkt zo’n gesprek zwaar. Dat hoeft niet zo te zijn. Later gaat over meer dan het einde van je leven.’
Paul Wouters aan het einde van zijn leven
Hoe voelt het als een diagnose inslaat als een bom? En als het einde sneller komt dan verwacht? Paul Wouters (62) kreeg kort voor zijn pensioen de diagnose ALS. Door de ziekte takelde zijn lichaam razendsnel af. ‘Nochtans ben ik in mijn leven vooral een bofkont geweest.’
Manu Keirse helpt je te rouwen
Hij kreeg erkenning omdat hij zijn volk leert rouwen. Ook voor Leef maakt Manu Keirse even tijd om stil te staan bij verdriet en verlies. Als rouwexpert, maar ook als vader en grootvader.