Voor Gianni (26) begon die ene werkdag als elke andere. Zijn wekker stond om 5.15 uur en zijn werkdag begon om 6.40 uur. Als bouwvakker zette hij borduren van parkings en sloot huisaansluitingen aan op rioleringen. Maar plots liet het mis. ‘Ik viel in een diepe put. Daardoor kreeg ik last van mijn rug.’
Het is ondertussen zo’n 2 jaar geleden. ‘Natuurlijk ben ik heel hard verschoten toen ik in die put viel. Na die val had ik pijn in mijn rug. Ik moest nog maar 2 dagen werken voor ik in verlof ging, dus ik verbeet de pijn tijdens die laatste dagen op de bouwwerf. De pijn ging niet over, dus ik besloot toch om naar de dokter gegaan.’
Gianni werkt arbeidsongeschikt verklaard. Na 2 jaar is het nog steeds niet duidelijk of hij ooit weer terug als bouwvakker aan de slag kan. ‘De pijn is al iets beter, maar ik weet niet of ik ooit nog zware arbeid kan uitvoeren. Op dit moment lukt het nog niet. Binnenkort moet ik weer op controle bij de dokter om te zien of mijn arbeidsongeschiktheid verlengd wordt.’
‘Misschien doe ik een carrièreswitch naar een job die minder belastend is voor mijn rug, zoals vrachtwagenchauffeur of kraanbestuurder.’ Officieel is Gianni nog aangenomen bij het bedrijf waar hij werkte toen het ongeval gebeurde. ‘Tot zolang ze mij niet ontslaan, kan ik niet veel doen.’
Hoe een gemiddelde dag er nu uitziet? ‘Om 8.30 uur sta ik op om mijn paarden eten en drinken te geven en ik ga vaak wandelen met de hond. Voor de rest kan ik niet veel doen.’ Ook de mentale impact is niet te onderschatten. ‘Natuurlijk is het niet leuk om mijn dagen zo door te brengen. Gelukkig hebben mijn vrienden en familie begrip voor de situatie. Ze begrijpen dat het niet altijd makkelijk is.’