Het Welzijnsforum, de hoogmis voor CM-vrijwilligers
Alle vrijwilligers van Gezonde Buurt, uit de participatie- en netwerkraden, bestuursvrijwilligers en CM-beroepskrachten blazen één keer per jaar verzamelen op het Welzijnsforum. De editie van 2024 vond plaats in het Vlaams-Brabantse Zemst. Op het programma stond het thema gezondheidsongelijkheid, en de vraag ‘Wie zal er morgen voor mij zorgen?’. Samen met CM-voorzitter Wouter Degrève, netwerkcoördinator Denny Drossaert en vrijwilliger Jef Verweyen spoelen we even terug naar 16 november.
‘De hoogmis van het vrijwilligerswerk binnen onze organisatie’, zo omschrijft Wouter Degrève het Welzijnsforum. ‘Het is de plek, het moment waar alles samenkomt. Waar iedereen die samenwerkt voor een betere maatschappij op basis van een doelstelling die we onszelf opleggen, bijeenkomt. Ik kijk daar elk jaar heel hard naar uit. Deze editie mocht ik helemaal aan elkaar praten. De gasten aankondigen, de muzikale intermezzo’s inleiden ... alles wat erbij hoort. Heel aangenaam.’
Voor Denny Drossaert, netwerkcoördinator Maasland en Noord-Limburg, was het zijn eerste Welzijnsforum. ‘Ik werk nog maar een jaar voor CM. Dus ik wist niet wat ik moest verwachten. Ik ben er met een open geest naartoe getrokken, klaar om me te laten verrassen en inspireren. En dat bleek achteraf helemaal het geval. Je praat met collega’s en vrijwilligers uit andere zones. Hun ideeën en enthousiasme werken aanstekelijk.’
Dat laatste is iets wat ook vrijwilliger Jozef Verweyen kan beamen. ‘Van ideeën wisselen, luisteren naar hoe een ander naar een bepaald thema kijkt, dat geeft positieve energie.’
Niet gelijk aan
Het centrale thema op het Welzijnsforum was opnieuw gezondheidsongelijkheid. ‘Het is een thema waar we vorig jaar en dit jaar aan hebben gewerkt. We blikken terug op wat we de voorbije maanden hebben gedaan’, aldus de CM-voorzitter. ‘Da’s enerzijds wat we als organisatie zelf hebben verwezenlijkt, anderzijds ook wat er rond dat thema gebeurd is binnen participatieraden, netwerkraden, Gezonde Buurten ... Maar het Welzijnsforum is ook vooruitkijken. Daarom ging het tweede grote deel over de toekomst. Centraal daarin stond de vraag: Wie gaat er morgen voor mij zorgen?’
Om het thema gezondheidsongelijkheid tastbaar te maken voor de aanwezigen, kreeg iedereen aan het begin van de dag een enveloppe met een kaartje met beperking op: slechtziend, slechthorend, anderstalig ... Met dat in het achterhoofd moesten ze tijdens het welkomstmoment een gesprek aangaan. Allesbehalve eenvoudig, en die boodschap kwam aan.
Denny: ‘Het toonde aan dat gezondheidsongelijkheid soms in klein hoekje schuilt. Ons taalgebruik bijvoorbeeld kan bijdragen aan die ongelijkheid, terwijl wij dat net willen bestrijden. Het is een reflex die we in elke stap die we zetten, moeten maken: oog hebben voor de bereikbaarheid en begrijpbaarheid voor de meest kwetsbaren.’
‘De enveloppe bewijst hoe divers die ongelijkheid kan zijn’, vult Jozef aan. ‘Je kunnen inleven in de situatie van de ander is zeker een manier om de ongelijkheid beter te erkennen.’
CM-voorzitter Wouter Degrève in gesprek tijdens het Welzijnsforum
Foto: Mine Dalemans
Samen een verschil maken
Het Welzijnsforum, dat is een dag vol ideeën, inspirerende initiatieven en verhelderende babbels. Maar wat blijft nadien hangen?
‘Dat een kleine actie over gezondheidsongelijkheid al een groot verschil kan maken’, antwoordt Jozef. ‘Het hoeft niet altijd een spektakelstuk te zijn. Elke actie die werkt, motiveert.’
‘Ik onthou vooral dat we er niet alleen voor staan’, zegt Denny. ‘Zien hoeveel warme vrijwilligers en collega’s CM telt, vond ik hartverwarmend. Allemaal willen ze iets betekenen voor anderen en hun steentje bijdragen. Dat motiveert mij om nog harder mijn best te doen.’
Wouter Degrève hoopt vooral dat de twee grote thema’s van de dag nog een tijdlang nazinderen. ‘Ik hoop dat iedereen beseft dat gezondheidsongelijkheid iets is waar we altijd aandacht voor moeten hebben. Ook al doen we daar nu veel voor, we moeten daar blijven op inzetten. Als het gaat over ‘Wie gaat er morgen voor mij zorgen?’ is mijn wens dat we beseffen hoe moeilijk die vraag is. En dat het antwoord op die vraag nog niet volledig is, terwijl de uitdagingen heel snel op ons afkomen.’
Al is de CM-voorzitter hoopvol. Want wat persoonlijk bij hem blijft hangen, is de zinderende energie van de vrijwilligers.
‘Vanuit mijn functie binnen de organisatie ben ik vooral bezig op een theoretisch niveau. Het Welzijnsforum geeft mij de kans om ook op de werkvloer te zijn. Waar de theorie praktijk wordt. Als ik de energie en het enthousiasme van al die mensen zie om aan onze thema’s te werken, dan krijg ik daar een warm gevoel bij.’