Als mantelzorger sta je niet alleen
Eric Vandamme is al 27 jaar mantelzorger voor zijn vrouw Marleen. Een taak die hij met veel liefde en toewijding opneemt. ‘Hij is de beste’, verklapt Marleen tijdens het interview.
Het moeilijkste? De beperkingen leren aanvaarden
Eric Vandamme
Eric en Marleen waren vijf jaar getrouwd toen de diagnose viel. Marleen lijdt aan Multiple Sclerose - kortweg MS - een chronische aandoening van het centrale zenuwstelsel. Zoals het bij MS vaak het geval is, ging de gezondheidssituatie van Marleen gestaag achteruit. ‘De eerste jaren van haar ziekte had Marleen weinig hulp nodig’, vertelt Eric.
Tienjarenplan
Enkele jaren na haar diagnose werd duidelijk dat Marleen vroeg of laat afhankelijk zou worden van een rolwagen. ‘Ik had voor mezelf een tienjarenplan opgesteld’, zegt Eric. ‘Tien jaar om onze woning te verbouwen en volledig rolstoeltoegankelijk te maken. Zo kon Marleen zich thuis in haar eentje redden terwijl ik ging werken.’
De gezondheid van Marleen ging helaas sneller achteruit en Eric moest de klus uiteindelijk in vijf jaar klaren. ‘Op dat moment werkte ik nog fulltime. Een noodzaak om het financieel te kunnen bolwerken. Na mijn werkuren ging elk vrij moment naar de verbouwingen: bredere deuren, hellende vlakken, een aangepaste badkamer, een traplift … Noem maar op.’
Veel begrip van werkgever
Rond het jaar 2000 had Marleen zo veel hulp nodig dat het voor haar onmogelijk werd om een volledige dag alleen thuis te zijn. ‘Ik vroeg mijn werkgever of ik halftijds kon werken. Mijn leidinggevende was heel begripvol. Moet je halftijds vrij zijn of halftijds thuis zijn?, vroeg hij me.’
‘En zo kon ik vanaf dan halftijds van thuis uit werken. Zijn tijd ver vooruit. Ik was preventieadviseur. In de voormiddag deed ik controles op het bedrijf. In de namiddag werkte ik mijn verslagen af.’ Een ideale combinatie die ervoor zorgde dat het gezin zich financieel kon redden.
Praten met andere mantelzorgers
Het waren moeilijke jaren voor Eric. ‘Alles viel samen: Marleen kon steeds minder zelfstandig, het huis moest verbouwd worden en de kinderen waren twintigers die hun eigen leven opbouwden. Via een praatgroep kwam ik in contact met andere mantelzorgers.’
‘Praten met lotgenoten en voelen dat je niet alleen bent in zo’n situatie doet deugd’, gaat Eric verder. ‘Je leert ook veel bij. Welke tegemoetkomingen je kunt aanvragen, waar je kunt aankloppen voor hulp.’
De eerste dag van de rest van je leven
‘Het moeilijkste? De beperkingen die de ziekte met zich meebrengt leren aanvaarden’, gaat Eric verder. ‘Onze toekomst zag er plots helemaal anders uit. Onze plannen om tijdens ons pensioen te reizen, moesten we opbergen.’ Gelukkig bleef Marleen steeds positief. Haar motto: Vandaag is de eerste dag van de rest van je leven. Kijk niet achterom naar wat je niet meer kunt, maar zie wat er allemaal wel nog kan.
De toekomst
Marleen en Eric zijn gelukkig samen. ‘We pasten ons leven aan en vonden onze routine. Alle grote problemen van het begin liggen achter ons.’
‘Uiteraard houdt de toekomst ons bezig. Wat als er iets met mij gebeurt? Ik probeer mezelf daarom in goede conditie te houden. ‘s Zomers spring ik regelmatig op mijn fiets en in de winter trek ik naar de fitness. Maar zolang het kan, blijven we hier samen met ons tweetjes thuis’, besluit Eric.
Mantelzorger zijn, hoe doe je dat?
Tips van lotgenoten zijn van onschatbare waarde. Samana bundelde daarom de belangrijkste tips voor jou.
Ontdek de mantelzorgtips.