Nieuwsbrief

Evi (51): 'Dankzij Samana zie ik mezelf opnieuw graag'

'Zie je dit bord? Ik sloeg het kapot tijdens de Samana-vorming Kintsugi’, vertelt Evi (51) uit Kortrijk. Ze houdt me een gebroken bord voor, de stukken aaneengelijmd met een gouden randje. Er ontbreken twee scherven. ‘Ik herken mezelf in dit bord. Het is kapot, maar zo goed mogelijk hersteld. Het bord ziet er weliswaar anders uit dan eerst, maar ik zie het nog altijd graag.’

Tekst: Cynthia Bulteel

Leestijd: 2 min

13/07/2023

Ik was op

Voor me zit een enthousiaste dame. Vol passie vertelt Evi hoe Samana haar leven opnieuw betekenis gaf. ‘Enkele jaren geleden zat hier een compleet andere vrouw. Heel mijn leven ben ik een bezige bij geweest: ik had een drukke job in de IT-sector, werkte na mijn uren als vrijwilliger, zette mij in voor het goede doel, sportte drie keer per week, organiseerde etentjes voor vrienden … Daarnaast stond ik altijd klaar voor iedereen.’ In één adem dreunt Evi alles op. Daarna wordt ze even stil. ‘Je raadt het al. Na jarenlang over mijn grenzen te gaan, stortte ik plots ineen als een kaartenhuis. Ik was op.’  

Stoten op onbegrip

‘Ik voelde me betekenisloos. Plots hoorde ik er niet meer bij. Mijn familie is er altijd 100% voor me geweest, maar veel vrienden lieten het afweten. Wij zijn ook moe, dat is nu eenmaal ouder worden. Veel relaties liepen door dit onbegrip op de klippen. Ik werd er verdrietig van. Altijd ben ik er voor iedereen geweest, en nu voelde ik me alleen op de wereld.’  

Evi aan het werk tijdens de Samana-vorming Kintsugi

Een clubje sukkelaars

Op aanraden van Evi’s moeder nam ze een kijkje in het vormingsaanbod van Samana. ‘Eerst tegen mijn zin, dat geef ik schromelijk toe. Samana, was dat geen clubje sukkelaars bijeen? Maar toen ik het aanbod onder ogen kreeg viel ik achterover. Wat een interessante onderwerpen! En heel toegankelijk: online kon ik makkelijk inschrijven. Dat trok mij uiteindelijk over de schreef.’  

Nieuwe hoop

‘De eerste vorming, een vijfdelige sessie over fibromyalgie, was meteen raak. Een verpleger van de pijnkliniek gaf me nieuwe inzichten. Ik had eindelijk weer hoop! Ik voelde me bovendien meteen op mijn gemak. Van een clubje sukkelaars was geen sprake. Mensen met verschillende leeftijden en achtergronden heetten me welkom. Iedereen had hetzelfde verhaal, maakte hetzelfde mee als ik, wilde vooruit. Ik voelde me eindelijk begrepen, niemand veroordeelde elkaar. Ik kwam thuis en het eerste dat ik zei meteen tegen mijn man: wow, ik ben niet abnormaal!’  

Samana is zoveel meer dan vorming

Dat smaakte naar meer! Startdag lotgenotencontact, Geef zuurstof aan je leven, Positief denken, leren omgaan met chronische pijn … Als het interessant klinkt, schrijf ik me in. Dankzij de vormingen, de leden en de vrijwilligers van Samana kreeg ik weer zelfvertrouwen. Mijn nieuwe ik leerde ik omarmen: ik ben niet zieke Evi. Ik ben gewoon Evi, mét gezondheidsproblemen. Het is niet omdat ik niet meer werk, dat ik geen verschil meer kan maken. Ooit vertelde een dame me dat ze dankzij mij opnieuw heeft leren lachen. Dat is het mooiste cadeau dat je je kunt wensen, toch? Ik voel me weer betekenisvol, ik tel wél nog mee.’  

‘Ik herken mezelf in dit bord. Het is kapot, maar zo goed mogelijk hersteld. Het bord ziet er weliswaar anders uit dan eerst, maar ik zie het nog altijd graag.’

Evi

Doe ook eens iets voor jezelf

‘Je kunt je niet voorstellen hoeveel mensen er eenzaam thuiszitten met verdriet of gezondheidsproblemen. Sommigen voelen zich alleen in de zorg die ze voor een ander dragen. Aan die mensen zeg ik: wees niet bang. Durf de stap te zetten! Samana is werkelijk een verrijking voor je leven. De activiteiten en vormingen zijn ontspanningsmomenten, genieten is de boodschap. Want vergeet niet: het is oké om eens iets helemaal voor jezelf te doen.’

Op de hoogte blijven van het Samana-aanbod? 

Dat kan op verschillende manieren: