Eenzaamheid bij studenten: ‘Het voelt alsof ik niets doe in mijn studententijd’
Je studentenjaren. De tijd van je leven. Blokken en examens wissel je af met op de lappen gaan met oude en nieuwe vrienden. Maar klopt dat clichébeeld van het studentenleven wel? Voor Iris De Valck (18) in elk geval niet. ‘Buiten de les heb ik weinig contact met mijn klasgenoten. Ik voel me vaak alleen.’ Uit onderzoek van Teleblok blijkt dat eenzaamheid bij studenten vaker voorkomt dan je denkt.
Sinds september vorig jaar pendelt Iris bijna elke weekdag tussen Affligem en Gent. Ze zit in haar eerste jaar event- en projectmanagement aan de hogeschool. ‘Onze klas is een toffe groep en ik ken ondertussen wel wat mensen, maar samen iets doen na de les is moeilijk. Veel studenten in de klas zitten op kot en die gaan gewoon terug of hebben afgesproken met vrienden buiten de richting. Ik probeer wel om met mensen af te spreken, maar dat lukt moeilijk. Tot nu ben ik nog maar één keer iets gaan drinken met een paar klasgenoten.'
Nochtans omschrijft Iris zichzelf als heel sociaal. Eenzaam zijn kende ze niet voor ze aan haar hogere studies begon. ‘Ik heb speelpleinwerking gedaan en zat in de jeugdbeweging. Daar heb ik altijd wel een aantal vrienden gehad. Thuis heb ik nog twee vriendinnen, maar omdat ik elke dag pendel, zie ik die ook minder.’
‘Ik heb het gevoel dat ik niets kan doen omdat ik alleen ben. Als ik tussen twee lessen een uur vrij ben, dan zit ik in de mediatheek om te studeren. Ik mis iemand waar ik een goede connectie mee heb. Nu voelt het alsof ik niets doe met mijn leven. Ik heb het daar moeilijk mee.’
Gezocht: goede vriend(in)
Iris is niet de enige student die zich alleen voelt. Uit onderzoek van Teleblok blijkt dat bijna de helft van de studenten soms eenzaam is. Een kwart heeft zelfs vaak dat gevoel. ‘Uit de studie blijkt vooral dat er emotionele eenzaamheid is bij studenten,’ zegt Kirsten Ral van Teleblok. ‘Ze missen een diepgaande band met iemand.’
Taboe doorbreken
Maar wat doe je aan die eenzaamheid? Hoe ga je dat gevoel te lijf? Iris haar devies is: blijven proberen. ‘Als we samen zijn met andere klassen spreek ik mensen aan of vraag ik iets. Zo maak je toch even contact. Ik zit ook in de studentenvereniging. Hopelijk leer ik daar nog wat mensen kennen.’
‘Dat is altijd een goed idee,’ vindt Kirsten. ‘Uit onderzoek blijkt dat studenten die lid zijn van een vereniging vaak minder eenzaam zijn. Al betekent dat uiteraard niet dat zij nooit eenzaam zijn.’
Een andere effectieve remedie is ondersteuning zoeken, weten bij wie je terecht kunt met die gevoelens. ‘Dat kunnen mensen zijn uit je eigen netwerk, familie bijvoorbeeld. Maar er is ook een breed gamma aan professionele ondersteuning, zoals een psycholoog. Al toont ons onderzoek aan dat studenten daar niet gemakkelijk de weg naar vinden.’
Studenten kunnen ook elkaar helpen, meent Kirsten. ‘Ga zelf het gesprek aan. Als je ziet dat iemand uit je richting vaak alleen zit of het merkbaar moeilijk heeft, spreek die erover aan. Toon dat je er bent.’
Volgens Iris is eenzaamheid bij studenten nog altijd een taboe. Dat doorbreken, kan een grote stap voorwaarts betekenen. ‘Op de campus zie ik nog andere studenten alleen zitten. Ik ben dus niet de enige met die gevoelens. Op TikTok heb je ook mensen die hun problemen delen en dat maakt meestal wel iets los. Het besef dat anderen ook worstelen, lucht op. Ik wil hetzelfde doen met mijn getuigenis. Duidelijk maken dat eenzaamheid iets is waar je niet alleen mee staat.’
Ik mis iemand waarmee ik een connectie heb
Iris De Valck