Samen in teksten duiken doet deugd

‘Of je deze leesgroep kan vergelijken met een klassieke boekenclub? Nee,’ zegt Jo stellig. ‘In een boekenclub leest iedereen op voorhand hetzelfde boek zodat dat kan besproken worden. Maar dat vraagt van elke deelnemer best wel wat voorbereiding. Bij SamenLezen kan je spontaan reageren op de tekst die wij meebrengen en ter plaatse (voor)lezen of beluisteren. Welke verhalen? Dat is altijd een verrassing. We proberen telkens iets aan te bieden rond een bepaald thema, en de ene keer is het iets luchtig, de andere keer meer diepzinnig.’

Geen klassieke boekenclub

‘Zeker in het begin kan het een stap zijn om te reageren,’ beseft Jo, ‘daarom beginnen we elke sessie ook met de boodschap dat je hier jezelf mag zijn, dat we respectvol met elkaar omgaan en dat wat we hier zeggen onder ons blijft. Zo proberen we een veilige omgeving te creëren waar mensen zich durven te uiten.’ ‘Maar niemand wordt verplicht om te antwoorden. Er is ook geen goed of fout. Het gaat om wat de tekst losmaakt in jou,’ voegt Chris eraan toe. ‘Het is soms verrassend hoeveel herkenning, troost, andere perspectieven of wijsheid in verhalen te vinden is. Dat met anderen kunnen delen versterkt je als persoon.’

Meer dan aangename hobby

Niet alleen de deelnemers halen veel uit deze sessies, ook voor Jo en Chris is het een meer dan aangename hobby. Chris: ‘Toch was het ook voor mij een leerproces. Ik heb nu zelf meer toegang tot poëzie, ik ontdek ook kortverhalen, dat kende ik voordien niet. Ik las vooral romans.’ ‘Wat ik heel verrijkend vind,’ voegt Jo toe, ‘zijn de diverse achtergronden van de personen die aanwezig zijn. Het geeft voldoening dat ze met een blij gezicht buiten gaan. En dat ze telkens terugkomen.’