Samana-Duowerking: 't is toch leuker met twee

Met een chronische ziekte of als mantelzorger verwateren je contacten snel. Daar kan je als Samana-vrijwilliger iets aan doen. Je vormt een duo met iemand met een chronische ziekte, zorgnood of mantelzorger. Samen ondernemen jullie activiteiten in de buurt. Samana organiseert binnenkort infomomenten om nieuwe vrijwilligers warm te maken. Ondertussen vertellen Mia (68) en Ariane* uit Oostende (67) hoe de Duowerking hun leven een beetje mooier maakte.

Tekst: Ina Herman

Beeld: Geert Demuynck

Leestijd: 2 min

28/08/2022

Afleiding

‘Meestal gaan we wandelen’, steekt Mia van wal, ‘maar in feite doet de activiteit zelf er niet toe. Het belangrijkste is dat we buitenkomen en dat Ariane even afleiding heeft van haar problemen.’ Sommige Samana-duo’s gaan samen naar een optreden of museum. Ook zijn er duo’s die enkel telefonisch contact houden.

‘Ariane en ik houden enorm van de natuur, dus kiezen we resoluut voor het strand of bos als locatie. En als het weer tegenzit, genieten we evengoed van elkaars gezelschap bij een koffietje’, verklaart Mia.

Vrijwilligerswerk

Mia is geen groentje als het om vrijwilligerswerk gaat. Al sinds 2010 steekt ze regelmatig een handje toe bij de Samana-vakanties. Door de pandemie groeide haar bezorgdheid om alleenstaanden die niemand hebben om hun kleine gelukjes of moeilijkheden mee te delen.

‘Daarom sprak de oproep voor de duowerking me zo aan, je gaat een persoonlijke relatie aan met iemand die het lastig heeft. Ik probeer voor Ariane het lichtpuntje van de week te zijn.’

Matchmaking

De aanpak van Samana is helemaal op maat. ‘Zowel Ariane als ik moesten vooraf een vragenlijst invullen met onze interesses en voorkeuren. Op basis daarvan zoekt Samana een gelijkwaardige match in je eigen regio. Daarna brachten ze ons bijeen om te ontdekken of het effectief klikte tussen ons’, vertelt Mia.

‘In ons geval was dat snel duidelijk’, gniffelt ze. ‘Al tijdens ons eerste kopje koffie besloten we een datum te prikken om op stap te gaan.’ Samana laat het duo ook helemaal vrij om te bepalen hoeveel of wanneer ze willen afspreken.

‘Oorspronkelijk dacht ik om de twee weken een momentje in te plannen. Het werd als vanzelf een wekelijks uitje waar we beiden naar uitkijken’, gaat Mia enthousiast verder.

Positiviteit

‘Na elke ontmoeting kom ik thuis met een heel voldaan gevoel. Dat komt omdat Ariane me al meermaals vertelde hoeveel deugd het haar doet. Aan de andere kant vind ik het zelf oprecht fijn om met haar op stap te gaan, we lachen nogal wat af’, verzekert Mia.

‘Uiteraard is er ruimte voor een babbel over de moeilijke momenten, maar ik probeer toch steeds een positieve noot te brengen in het gesprek. Hebben we niet allemaal eens nood aan een lach en een zwans?’

* Omwille van de privacy gebruikten we een andere naam voor de deelnemer.