Hospitalisatie en pensioen: Hoe blijf je beschermd tegen hoge kosten?
Wist je dat elk jaar zo’n 6 miljoen mensen per jaar in het ziekenhuis verblijven? De kosten van zo’n ziekenhuisopname kunnen hoog oplopen. Stel dat je met pensioen gaat en je gratis hospitalisatieverzekering via het werk verliest. Kan je die hoge premie dan nog betalen? Voorzitter van OKRA Mieke Van Nuland en CM-verzekeringsexpert Tom Slootmans leggen uit hoe je jezelf in een dergelijke situatie kan beschermen.
Ziek en niet verzekerd: wat nu?
Lees meer‘Ik werk als bediende bij een bank en ga binnenkort met pensioen. Via mijn werkgever heb ik een gratis hospitalisatieverzekering. Op een ongeval en een kleine ingreep na bleef ik gelukkig gespaard van ernstige gezondheidsproblemen. Als ik met pensioen ga, stopt de gratis hospitalisatieverzekering. Ik kan die wel verderzetten, maar dan op eigen kosten. Die premie is hoog. Ik kan ook een lagere premie betalen. Maar dan worden de extra kosten van een eenpersoonskamer niet terugbetaald. Ik twijfel.’
- Geert (63)
Ook gepensioneerden moeten een eenpersoonskamer kunnen kiezen
Mieke Van Nuland
Mieke Van Nuland: ‘Eens je met pensioen gaat, word je snel beschouwd als een kost voor de samenleving. Zeker als het over gezondheidszorg gaat. Maar ouder worden overkomt iedereen, je kiest er niet voor. Het is normaal dat je fysieke en mentale kwetsbaarheid toeneemt naarmate je leeftijd stijgt. Daarom is het zo belangrijk dat gezondheidszorg ook betaalbaar blijft voor ouderen. Zeker nu de vergrijzing van de bevolking toeneemt.’
Tom Slootmans: ‘Met een hospitalisatieverzekering kunnen ouderen zich beschermen. Maar die premies lopen soms hoog op. Van een beperkt pensioen kan het soms moeilijk zijn om die te betalen. Bovendien is aansluiten bij vele hospitalisatieverzekeringen vanaf een bepaalde leeftijd niet meer mogelijk omdat het risico op gezondheidsproblemen groter wordt. CM biedt die mogelijkheid wel, aan een interessante premie. Ook voor een eenpersoonskamer.
Mieke Van Nuland: ‘Het is goed dat CM de toegankelijkheid van haar hospitalisatieverzekering bewaakt. Maar laat ons vooral niet vergeten dat veel mensen die vandaag nodig hebben om de ereloonsupplementen op te vangen die artsen mogen aanrekenen bij een eenpersoonskamer. Zijn de hospitalisatieverzekeringen zo geen stimulans om ereloonsupplementen te vragen? Iedereen moet immers de mogelijkheid hebben om voor eenpersoonskamer te kiezen. Een verzekering zou in de eerste plaats moeten dienen om de hotelkosten die daaraan verbonden zijn te vergoeden en niet de medische prestaties.’
