Parkiboks: deel een tik uit aan Parkinson

‘Dankzij deze sport kan ik opnieuw een halfuur rechtstaan zonder rugpijn.’ Greta Poncelet is een van de bezielers van parkiboks in Tienen. Dat zijn boksoefeningen op maat van mensen met de ziekte van Parkinson. Elke maandag neemt ze de handschoen op tegen haar aandoening.

Tekst: Joeri Cludts

Beeld: Guy Puttemans

Leestijd: 2 minuten

22/05/2024

Geen gevechtssport 

Greta Poncelet: ‘Parkiboks bestaat uit oefeningen en trainingsprincipes die van de bokswereld komen. We bouwen twintig minuten op met oefeningen die onder meer de soepelheid van je spieren en het evenwicht bevorderen. Daarna volgen twintig minuten die focussen op kracht: echt boksen.’ ‘Let op, parkiboks is geen gevechtssport. We boksen wel, maar nooit op elkaar (lacht). ‘De laatste twintig minuten bouwen we af met een combinatie van krachtoefeningen en andere oefeningen.’

Symptomen afremmen 

‘Bewegen remt de symptomen van de ziekte van Parkinson af. Ik merk het effect van parkiboks in mijn dagelijkse leven. Vroeger kreeg ik bijvoorbeeld vreselijke rugpijn als ik tien à twintig minuten moest rechtstaan. Nu kan ik opnieuw een halfuur rechtstaan zonder pijn. Mijn partner die ook aan deze ziekte lijdt, verloor kracht in zijn arm. Die heeft hij deels teruggewonnen. Hij kan opnieuw dingen tillen. Zo’n resultaten komen natuurlijk niet na een paar weken. We doen dit al enkele maanden.’ 

‘De voordelen zijn heel duidelijk. Naast kracht, soepelheid en evenwicht verbetert het ook lenigheid en oog-, voet- en handcoördinatie. Je oefent ook dubbeltaken, daarbij moet je je aandacht verdelen tussen twee taken tegelijk. Je bokst bijvoorbeeld tegen een bokszak, maar je moet ook al denken aan de beweging die daarop zal volgen.’

Op maat 

‘Na een training ben ik wel moe, maar ik krijg er zoveel energie van. Dat we dit in groep doen, met bijna allemaal lotgenoten, maakt het leuker. Parkiboks is voor mij ook goed voor mijn mentale gezondheid.’ ‘Er is een bokstrainer, maar ook een neuro-kinesiste die het begeleidt. Het gebeurt wel eens dat iemand met parkinson bevriest. Die wil wel bewegen, maar zit helemaal vast. Er zijn technieken die je helpen om uit die situatie te raken. De kinesiste helpt daarbij. Zij letten ook op dat je niet over je grens gaat.’

Jordanië 

‘Een kinesiste die hier werkt, is een van de mensen die me geholpen heeft om parkiboks in Tienen te organiseren. Ik leerde haar kennen tijdens een groepsreis naar Jordanië. Dat was met Parkili, een vereniging voor mensen met de ziekte van Parkinson.’

‘Tijdens die reis ontmoette ik mensen die al aan parkiboks deden en heel enthousiast waren. Toen ik terugkwam van die reis was ik heel gemotiveerd. In Tienen was geen aanbod van deze sport en dat wilde ik veranderen.’ ‘Ik wil lotgenoten aanzetten om meer te bewegen. Tijdens deze sessies voel ik me geen patiënt, maar een sporter. Dat is een heel verschil.'