Een liefdesverhaal uit een droom

Al jaren ging Marijke Van Nieuwenhuyse als vrijwilliger op Intersoc-vakantie. Maar bij die ene reis naar Aussois, in de Franse Alpen, had ze een voorgevoel. Er kon wel eens iets bijzonders gebeuren. En toen viel haar oog op chef-kok Christophe.

Tekst: Bram Dehouck

Leestijd: 2,5 min

06/02/2024

‘Ik was altijd moni bij de kinderclubs’, vertelt Marijke. ‘Maar niet op die reis naar Aussois. Ik was gevraagd als au pair van Rube, het zoontje van de hoteldirecteur. Omdat ik de jongen en zijn familie goed kende, stemde ik in.’

Een gedroomde voorspelling

Voor ze op reis vertrok, had Marijke een bizarre droom. ‘Ik droomde dat ik in Aussois iemand zou ontmoeten die mijn verdere leven ging veranderen. De volgende morgen vertelde ik mijn droom aan mijn vriendinnen, zo waren zij getuige van die vreemde voorspelling. We hechtten er niet veel geloof aan. Maar als er iets gebeurt, drukten ze me op het hart, dan moet je ervoor gaan.’   

Toen de vrijwilligers in Aussois werden voorgesteld aan het hotelpersoneel, viel haar oog op chef-kok Christophe. ‘Leuke man, maar ja, wilde ik een vakantieliefde? Je weet hoe dat doorgaans gaat. Christophe verbleef daar bovendien het hele seizoen en ik maar voor korte tijd. En ik wilde de voorspelling uit mijn droom niet forceren.’

Verzot op worteltjes

Dus richtte Marijke haar volle aandacht op Rube. ‘Die was verzot op worteltjes, hij stoof constant naar de keuken om er te vragen. Rube mocht helemaal de keuken niet in, dus hield ik hem tegen. O, jij en Rube mogen dat wel hoor, knipoogde Christophe dan vanachter zijn fornuis.’

Later raakten de twee aan de praat in de bar. ‘Bleek dat we in elkaars buurt woonden. Dat we als tieners op dezelfde plaatsen gingen fuiven. Dat we allebei volleybal speelden. Dat we allebei enorm van de bergen hielden. De kans was zelfs groot dat we elkaar al eerder ontmoet hadden.’ 

Vonken in de foodtruck

De vonk sloeg over. Maar Marijke moest terug naar België en haar job in het onderwijs. Christophe bleef als kok werken in hotels in de Alpen. Marijke reisde op en af. ‘Tot Christophe besliste om terug te keren naar België. Dat deed hij voor mij. Hij begon een foodtruck, waar ik regelmatig in hielp.’

Maar toen kwam corona en viel de foodtruck stil. ‘Corona bracht ons als koppel dichter bij elkaar. We deden veel samen, we leerden van elkaar. Na corona kwam de foodtruck moeilijk op gang. Christophe hoorde weer de lokroep van de Alpen. Hij volgde zijn hart en solliciteerde opnieuw bij Intersoc. Ik was heel blij dat hij die keuze maakte.’

Op de ski’s als ontspanning 

Haar hart volgen was ook wat Marijke deed. ‘Na 17 jaar een job in het onderwijs opgeven lijkt geen gemakkelijke keuze. Toch reageerde mijn familie positief op mijn idee om Christophe te volgen naar de Alpen. Mijn ouders hebben elkaar ook ontmoet op reis, in de Zwitserse bergen. Die begrepen me volledig. Mijn collega’s dachten er anders over (lacht).’

Dus trok Marijke Christophe achterna. ‘Op dit moment werken we allebei in het Intersoc-hotel van Valmeinier: hij in de keuken, ik als balieverantwoordelijke. Het is een heel andere job dan het onderwijs en een andere manier van leven. Ik maak me minder zorgen, je bent toch altijd ook een beetje op vakantie. Straks, na het werk, trekken we onze skilatten aan.’    

Samen tussen de bergen

Marijke en Christophe zijn ondertussen 7 jaar samen en 2 jaar getrouwd. Wat de toekomst brengt, weten ze niet. ‘Het hotel in Valmeinier sluit tijdens de zomer. Intersoc zal ons dan naar een ander hotel verplaatsen. Welk? Dat weten we nog niet. Het maakt ons niet uit, elk hotel heeft zijn pluspunten en charmes. Zolang we maar samen zijn, tussen de bergen.’