Hoe blijf je een liefdevolle ouder, ondanks je pijn?
Het ouderschap brengt sowieso uitdagingen met zich mee. Voor ouders met een chronische ziekte tellen die uitdagingen dubbel. Want hoe kan je een liefdevolle ouder blijven en toch goed voor jezelf zorgen? Over dat thema organiseert Samana in maart een webinar. Spreekster is psychologe Yvonne Lankhaar. Zij is ervaringsdeskundige, want ze leefde zelf jaren met pijn én is mama van twee dochters.
Het besef dat je niet de moeder bent die je hoopte te zijn, komt hard binnen
Yvonne
‘Mijn pijn begon 14 jaar geleden plots na een sessie bij een manueel therapeut’, begint Yvonne haar verhaal. De impact van de pijn op haar leven was enorm. Yvonne bracht een groot deel van haar tijd liggend door, omdat zitten nauwelijks mogelijk was. Werk en sociale afspraken werden daardoor een grote uitdaging. ‘Het was soms een oplossing om iemand uit te nodigen en dan zelf te gaan liggen of ergens naartoe te gaan en daar plat te liggen. Maar zelfs het vervoer was een probleem. Ik lag vaak half plat in de auto. Dus mijn wereld werd steeds kleiner.’
Open deur
Voordat haar klachten begonnen, droomde Yvonne ervan om een hele actieve moeder te worden. Haar deur zou altijd open staan voor alle vriendjes en vriendinnetjes die dan mochten aanschuiven. De realiteit kon daar niet verder vanaf staan. ‘Ik was niet de moeder die ik had willen zijn, en dat besef was rauw. Er waren zoveel dingen die ik niet kon doen, en alles wat ik wel kon, moest zorgvuldig worden gepland.’
Pittige jaren
‘Of ik er nooit aan getwijfeld heb om moeder te worden? Ik hoopte altijd dat de pijn weer zou minderen. We hebben het idee om aan kinderen te beginnen daarom best lang voor ons uit geschoven. Tot een bedrijfsarts zei dat ik mijn leven niet on hold kon blijven zetten. Dat opende de deur om er weer over na te denken en er uiteindelijk toch voor te gaan. ‘Maar de eerste jaren waren pittig’, beseft Yvonne. Onze oudste dochter was een moeilijke slaper, dus ik moest overdag gaan wandelen met haar om haar in slaap te krijgen. Als zij dan geslapen had en om aandacht vroeg, was ik juist toe aan rust. Het was een enorme uitdaging om goed voor mezelf te zorgen en binnen mijn grenzen te blijven.’
Kort lontje
De dochters van Yvonne zijn nu 5 en 8 jaar oud en leerden in de afgelopen jaren dat mama er niet altijd voor hen kon zijn. Maar dat besef en begrip was niet er meteen. De oudste kon enorm boos worden als ze iets wilde, maar het op dat moment gewoon niet kon. ‘Door de pijn was mijn lontje soms korter, en voor ik het wist, schoot ik ook weleens uit mijn slof. Het schuldgevoel en verdriet waren zwaar. Je voelt je als moeder vaak tekortschieten, omdat je je kind niet kan geven wat je zou willen geven of wat zij op dat moment nodig heeft.’
Doen alsof
‘Door de jaren leerde ik dat openheid ontzettend belangrijk is. Je kan wel doen alsof alles goed met je gaat, maar kinderen voelen zoveel aan. Hoe jong ze ook zijn, benoem de dingen op hun niveau. Zonder die uitleg gaan ze wat er gebeurt vanuit hun eigen belevingswereld invullen. Mama is kortaf tegen me, dus ze vindt me vast niet lief of ik heb iets verkeerd gedaan. Benoem dat je vandaag een slechte dag hebt. Dat het niet aan hen ligt, maar aan de pijn. Daarnaast is het ook een hele mooie les dat ze mogen leren dat je je grenzen aan mag geven en voor jezelf mag zorgen.’
Dat kan ik wel
Ondanks, of net door de pijn leerde Yvonne als mama ook heel wat positieve dingen. ‘Het allerbelangrijkste voor mij als moeder is mijn kinderen te laten opgroeien tot volwassenen die blij zijn met zichzelf. Hoeveel pijn ik ook had, dat kon ik. Ik kon er voor hen zijn. Ik kon een luisterend oor bieden. Ik kon hen laten voelen dat ze goed zijn zoals ze zijn. Ook al kon ik niet altijd mee naar activiteiten, dat kon ik wel.’
Volg het webinar!
Yvonne werkt samen met Samana en geeft op 24 maart een online infosessie over het opvoeden van kinderen als je chronisch ziek bent. Wil je dit niet missen, schrijf je dan snel in.
