Het OKRA-journaal - Verhalen vangen met camera en microfoon

Het begon met losse filmpjes van lokale OKRA-activiteiten. Ondertussen maken Waaslanders Marc Hollanders (74) en Eddy Van Acker (72) al twee jaar lang maandelijks een OKRA-journaal gevuld met reportages van over heel Vlaanderen. Al lopen beide vrijwilligers daar zelf niet mee te koop. ‘Wij houden van de schaduw. Het zijn de OKRA-leden en Trefpunten die de spotlights verdienen.’

Boogschieten in Izegem, sokken breien in Kessel-Lo, strandzeilen in De Panne of zingende OKRA-leden in Pelt; aan variatie geen gebrek in het maandelijkse journaal. ‘Het OKRA-journaal geeft een mooi beeld van wat er allemaal gebeurt in de Trefpunten en de regio’s’, vertelt Marc. ‘Door die verhalen in reportages te gieten, willen we andere Trefpunten inspireren.’

Spontaan gegroeid

‘Voor het OKRA-journaal is een goede voorbereiding essentieel. Maar als we ter plaatse komen, staan we soms nog voor verrassingen’, zegt Marc. ‘Het helpt dat we ervaring op zak hebben’, vult Eddy aan. ‘Zelf ben ik al decennialang amateurfilmer. En Marc was zijn hele leven journalist. Dat is een gedroomde combinatie. Ik doe de techniek, hij stelt de vragen.’

‘Vroeger maakten we elk afzonderlijk foto’s of een video voor OKRA Waas en Dender’, aldus Marc. ‘Toen OKRA besloot om meer in te zetten op het digitale, hebben ze ons samengebracht. Zo is het idee voor een journaal ontstaan. We kregen de tijd en het vertrouwen om dat uit te bouwen en naar onze hand te zetten.’ 

‘We krijgen regelmatig tips voor reportages, maar we stellen zelf het journaal samen. Bij de keuze van de onderwerpen kijken we natuurlijk naar wat vernieuwend en het meest beeldend is. Dat levert de boeiendste reportages op.’

Warme ontvangst

Elke maand een journaal van een dikke twintig minuten maken, dat is een hele kluif. Zeker de technische kant van de zaak. Eddy: ‘De reportages filmen, de montage, de opnames met ons anker: oud-CM-medewerker Willy Debecq. En daarna alles aan elkaar monteren, de grafische elementen toevoegen ... het vraagt elke maand een pak werk. Tel daarbij ook nog de tijd van Marc. Hij legt de contacten, maakt de afspraken en knipt na de opnames de soms lange gesprekken tot een beknopt en helder geheel.’

‘Het is een hele boterham’, bevestigt Marc. ‘Maar de warmte die we van vrijwilligers krijgen, maakt het dat waard. OKRA telt zo veel harde werkers die met hart en ziel een activiteit op poten zetten. Dat inspireert. En dus gaan we met plezier bijna wekelijks op pad met camera en microfoon.’