Knooppuntenfestival Brugge: over rouwen en verlies
Om thema's zoals ziekte, rouw en verlies bespreekbaar te maken, vindt van 18 tot 25 oktober in Brugge voor de derde keer het Knooppuntenfestival plaats. Tijdens het festival kan je deelnemen aan heel wat vormingen, zoals de sessie ‘Rouwzorg voor mensen met een verstandelijke beperking’ en ‘Ontroerd Kortfilmavond met Dalilla Hermans’, waar je gratis tickets voor kan winnen.
Ontroerd Kortfilmavond met Dalilla Hermans
Op 22 oktober organiseert CM, samen met Sereni en Kortfilm.be, de Ontroerd Kortfilmavond in Cinema Lumière, Brugge. We spraken met Francky Debusschere, netwerkcoördinator bij CM, over deze bijzondere avond vol reflectie en troost.
Dalilla Hermans over Alzheimer
‘Dalilla Hermans is gastcurator’, vertelt Francky. ‘Ze stelde een filmprogramma samen rond rouw en verlies, geïnspireerd door het ziekteproces van haar moeder, die aan Alzheimer lijdt. De kortfilms belichten de unieke band tussen ouder en kind en hoe rouw die relatie verandert.’
Film als medium
Francky Debusschere benadrukt het belang van dit evenement: ‘We willen niet alleen een moment van troost bieden, maar ook een veilige ruimte creëren waar mensen hun ervaringen kunnen delen. Het is vaak moeilijk om over rouw te praten, en film is een krachtige manier om die stilte te doorbreken.’
Win 5 tickets voor de Ontroerd Kortfilmavond
Wil je deze unieke ervaring niet missen? CM geeft vijf gratis tickets weg voor de Ontroerd Kortfilmavond op 22 oktober in Brugge.
Hoe doe je mee?
- Bedenkt wat jouw stad of gemeente kan doen om rouw en verdriet een plaats te geven.
- Stuur je inzending naar [email protected] vóór 15 oktober 2024.
- Vermeld je naam en telefoonnummer in je mail.
- De winnaars worden op 17 oktober bekendgemaakt via mail.
Film is een krachtige manier om die stilte te doorbreken
Francky Debusschere
Het is essentieel dat mensen leren dat rouw niet alleen bestaat uit verdriet. Ze moeten begrijpen dat het oké is om plezier toe te laten.
Els Rogier
iedereen rouwt op zijn eigen manier. En dat is helemaal oké
Els Rogier
Rouwzorg voor mensen met een verstandelijke beperking
Volgens rouwtherapeute Els Rogier wordt rouwen bij mensen met een verstandelijke beperking vaak onderschat. ‘Lang werd gedacht dat zij niet rouwen of het verlies niet begrepen’, legt ze uit. ‘Maar niets is minder waar.’ Tijdens de sessie Rouwzorg voor mensen met een verstandelijke beperking vertelt Els hoe de omgeving hen kan ondersteunen in het rouwproces.
De rol van de omgeving
Ouders en begeleiders spelen een cruciale rol in het rouwproces van mensen met een verstandelijke beperking. Els benadrukt het belang van open communicatie. ‘Ouders willen hun kind vaak te veel beschermen als het om thema’s als de dood gaat. Het gevolg? Er wordt niet over gepraat. Maar wanneer ouders het onderwerp vermijden, verergeren ze onbewust het rouwproces van hun kind. Het is belangrijk om duidelijk te maken dat daar ruimte voor is.’
Begeleiding op maat
Meestal wordt Els niet gecontacteerd door de persoon met een verstandelijke beperking zelf, maar door ouders of begeleiders. ‘Ze weten vaak niet goed hoe ze de boodschap moeten brengen of hoe ze de emoties kunnen opvangen. Dan is er nood aan rouwzorg.’
‘Rouwzorg kan ook preventief zijn’, vertelt Els. ‘Ik geef de omgeving dan bijvoorbeeld praktische tips. Een van die tips is om zintuiglijke herinneringen na te laten, zoals een parfum of een sjaal, die na het overlijden steun kunnen bieden.’
Plezier en afleiding mag
Els vertelt dat rouw bestaat verlies en herstel. ‘Het is essentieel dat mensen leren dat rouw niet alleen bestaat uit verdriet’, aldus Els. ‘Ze moeten ook begrijpen dat het oké is om plezier toe te laten. Mensen met een verstandelijke beperking voelen zich vaak extra schuldig als ze afleiding zoeken, terwijl afleiding net een belangrijk onderdeel is van verwerking.’
Rouwen kan op veel manieren
Met de sessie hoopt Els vooral bewustwording te creëren tijdens het thema. ‘Rouw moet beter begrepen en ondersteund worden. Het is belangrijk dat ouders en begeleiders niet alleen vanuit hun eigen referentiekader kijken. Mensen met een verstandelijke beperking reageren vaak anders op de dood dan mensen zonder beperking. Ze worden bijvoorbeeld kwaad of apathisch. Dan denken ouders al snel: oei, gaat dit wel goed? Maar iedereen rouwt op zijn eigen manier. En dat is helemaal oké.’
