Marthe (23): 'Ik weet dat ik altijd bij mijn ouders terecht kan'
Terwijl er vroeger meer werd gesproken van een generatiekloof tussen ouders en kinderen is doorheen de tijd de grens tussen ouderschap en vriendschap vervaagt. Vandaag de dag volg je je ouders op Instagram of praat je met hen over vrienden, hobby’s en gevoelige onderwerpen.
'Ik kan alles met mijn ouders delen'
Steeds meer hebben jongeren een goede band met hun ouders. ‘Al sinds mijn puberteit staan mijn ouders altijd klaar om te luisteren’, beaamt Marthe (23) uit Blankenberge.
‘Momenteel zit ik in mijn laatste jaar pedagogische wetenschappen, eerst nog die thesis afwerken’, zucht Marthe. ‘Dankzij de steun van mijn ouders ben ik zover geraakt. Eigenlijk staan mama en papa altijd klaar om te luisteren of om advies te geven. Ik kan alles met hen delen’, glimlacht ze.
Ik praat voornamelijk met papa als het mentaal minder goed gaat
Marthe
‘Zij hebben mij aangezet om hulp te zoeken’
‘Dat komt omdat ik al sinds mijn vijftiende struggle met depressie. Daar zijn mijn ouders altijd heel ondersteunend in geweest. Zij hebben mij ook aangezet om hulp te zoeken. Ik praat voornamelijk met papa als het mentaal minder goed gaat. Hij heeft veel geholpen toen ik jonger was. En sindsdien weet ik dat ik altijd bij mijn ouders terecht kan.’
‘Mijn ouders staan erop dat ze mijn therapie blijven betalen, dat wordt elk jaar duurder. Ik heb al een paar keer voorgesteld om het zelf te betalen. Dat willen ze niet horen, ze willen dit voor mij doen. Ik voel me daar soms schuldig over maar ook heel dankbaar.’
Want bij haar leeftijdsgenoten is dat niet zo vanzelfsprekend. ‘Mijn vrienden kunnen niet zo snel met hun mentale problemen terecht bij hun ouders. Ik merk dat de ouders therapie te duur vinden.’
‘Seksuele relaties, dat is taboe’
‘Tegelijkertijd heb ik altijd veel vrijheid gehad. Als ik op café ging, moest ik zelf de laatste bus naar huis regelen. Toen ik op kot ging, merkte ik dat er veel leeftijdsgenoten werden betutteld. Bij mij was dat het tegenovergestelde. Mijn ouders hadden er vertrouwen in dat ik mijn plan wel kon trekken.’
Toch is er bij Marthe één onderwerp dat moeilijk is om thuis te bespreken. ‘Seksuele relaties, dat is taboe. Ik heb niet de behoefte om daarover met mijn papa te praten. En mama is er nogal gesloten over. Toen ik een keer mijn pil vergat, was ze in alle staten. Dat was het signaal voor mij om daar niet meer over te beginnen. Ik praat er vlotter over met mijn vrienden.’
Mijn ouders hadden er vertrouwen in dat ik mijn plan wel kon trekken.
Marthe
‘Mijn advies? Wees eerlijk’
Hoe ga je een moeilijk gesprek met je ouders aan? ‘Mijn advies is om eerlijk te zijn. Wat voor mij werkt is om mijn gevoelens niet te verstoppen, ook al kan het een negatieve reactie uitlokken. En als ik een probleem heb met mijn ouders, probeer ik niet beschuldigend het gesprek te starten.’
‘Als ik op kot zat, belde ik mama en papa voor de meest onnozele dingen. Hoe ik moest poetsen of koken. Of als ik ruzie had met een vriendin, dan zaten ze naast elkaar op speaker te praten met mij’, lacht Marthe. ‘Het zijn mijn ouders, ik kan alles met ze delen.’
Cathelijne Jennes
