Dankzij sociale media zit esthetische geneeskunde de lift. Althans, dat gerucht doet de ronde. Philip Blondeel, diensthoofd plastische heelkunde van UZ Gent, vertelt of zijn patiënten een bewuste keuze maken of druk voelen om mee te doen.
‘De laatste jaren is er een toename in grote en kleine cosmetische procedures’, begint professor Blondeel. ‘Dat heeft te maken met sociale media en heersende schoonheidsidealen.’ Maar ook de drempel ligt nu lager. ‘Esthetische geneeskunde is bespreekbaar geworden, er is geen schaamte meer over.’
Op sociale media circuleren steeds vaker foto’s met een filter of die bewerkt zijn. Al is het een misvatting dat de grootste groep zich daardoor laat misleiden, zegt Blondeel. ‘De meeste van mijn patiënten maken een weloverwogen keuze. Iemand heeft een specifieke wens, zoals bijvoorbeeld een neuscorrectie of een borstvergroting, en heeft zich goed geïnformeerd en gespaard voor de ingreep.’
‘Ik zie personen van alle leeftijden. Twintigers en dertigers vragen een neuscorrectie, borstvergroting of om hun lippen te injecteren, terwijl veertigplussers vooral verouderingsverschijnselen willen aanpakken via een facelift.'
Ook botox valt in de smaak. ‘Tijdens zo’n behandeling spuiten we een gif in om lokaal de receptoren van je spieren te blokkeren waardoor je rimpels minder zichtbaar worden. Dit is geen permanente ingreep, na zes tot negen maanden wint die spier z’n functie terug en is de botox uitgewerkt.’
Volgens de American Society of Plastic Surgeons (ASPS) nam het gebruik tussen 2019 en 2022 met maar liefst 73 procent toe. Zelfs bij jongeren van 19 jaar en jonger, stegen de injecties met 9 procent tussen 2022 en 2023.
‘Het is verkeerd om te sleutelen aan een gezicht van een jonge twintiger die het niet nodig heeft’, aldus Blondeel. ‘Zeker als je denkt aan het risico op complicaties van botox, zoals een allergische reactie, hoofdpijn of zelfs sinusitis.’
‘Het is verkeerd om te sleutelen aan een gezicht van iemand die het niet nodig heeft
Professor Phlip Blondeel
‘Het is aan de arts om ervoor te zorgen dat behandelingen niet uit de hand lopen. Door de juiste vragen te stellen laat ik mijn patiënten nadenken. Waarom willen ze deze behandeling? Als esthetisch chirurg moet ik er zeker van zijn dat de motivatie van de patiënt juist is. Anders grijp ik in.’
Al gebeurt dat maar zelden. ‘Ik ben 30 jaar chirurg en heb hooguit vijf personen doorverwezen naar een psycholoog. Vlamingen staan bekend om hun nuchterheid. De meeste patiënten luisteren naar mijn advies. Sommigen zie ik nooit meer terug. Als ze echt iets willen, vinden ze altijd wel iemand die het zal uitvoeren.’
Dat sommige patiënten het land verlaten voor een ingreep is geen goede zaak. ‘In bepaalde landen zoals Turkije, worden esthetische ingrepen meer gezien als business dan geneeskunde. Maar zoals bij elke andere ingreep zijn er risico’s aan verbonden. Complicaties kunnen altijd optreden. Een goede chirurg kan daarmee omgaan.’
‘Helaas worden bepaalde behandelingen, zoals het inspuiten van botox, ook uitgevoerd door mensen die niet de juiste opleiding kregen. Een verpleegkundige of schoonheidsspecialist die een tweedaagse opleiding volgde bij de firma die de botox verkoopt, is niet voldoende opgeleid, maar mag de behandeling wel uitvoeren. Botox inspuiten kan gevaarlijk zijn, dat beseffen hun patiënten niet genoeg.’